tessa

Weer twee dagen verder wat gaat de tijd snel.  Gistermorgen  hebben we eerst rustig aan gedaan . Er moest wel bloed worden geprikt om te kijken hoe we er voor staan . We hebben thuis eerst broodje gegeten toen zijn we naar Deventer gegaan de dames gingen even winkelen . En de heren gingen karten . Dit wou mark graag doe in de vakantie.  We hebben het erg leuk gehad vooral op het laast want toen waren we met ze tweeën en mocht de kart harder.  Later de dames weer op gezocht in het centrum van Deventer.  Tessa had een goede dag dus ook maar even kijken waar we een hapje kon eten . We kwamen uit op het pannenkoek huis in wapenveld. Waar ook toevallig  de familie muller was.  Zij waren er ook net dus gezellig bij elkaar gezeten.  O,ja de bloed waarde waren nog niet zo hoog het hb was wel redelijk 6,4 maar de leukocyten waren 0,40 en de trombos waren 10 .
Ook vandaag ging het wel goed met Tessa . Ze wil deze dagen volop genieten en heeft dus alles al vol gepland.  Zo ook vandaag kwam haar vriendin kimberley en zijn een hele tijd bezig geweest bij cover . Je ziet aan tessa dat ze geniet en al kost haar veel energie  je hoort haar niet . Ja en wij zijn al de eerste spullen aan het in pakken . Eerst moeten alle kleren uit worden gewassen  die van tessa maar ook van ons . En aangezien tessa en wij elke dag schone kleren en pyjama's  aan moeten is het een hele hoop . En ook moet de schone was per stel in worden gepakt in een zak . Verder alvast de knustel spullen in bakken gedaan en de wii spellen schoon gemaakt enz enz
Morgen zullen we hier ook nog wel druk mee zijn . Morgen avond gaan we naar het voetbal . Naar pec Zwolle waar mark de ere support is. Hier mag hij met de mascotte van pec Zwolle  een rondje het veld lopen en daarna met de spelers  het veld op . Ja en dan is er weer een dag voorbij en wordt het steeds spannender.  Je wilt aan de ene kant dat deze dagen lang duren en lekker bij elkaar zijn maar aan de andere kant dat het zover is want de spanning loopt wel op . Je weet dat het moet maar de dagen zo als deze waar alles een beetje normaal  is wordt het extra zwaar een de stap te zeten . Naar het leven in het ziekenhuis en het gewone leven aan je voorbij gaat . En een onzekere toekomst te gemoet gaan.  Hoe zal het gaan . Als je aan tessa vraagt zie je er tegen op haalt ze haar schouders op en kijkt ze met haar bruine ogen aan NEE HOOR . Maar ook niet dat je zolang weg bent en weer het antwoord ze NEE HOOR . En als vraagt ben je dan niet bang schud ze weer haar hoofd van nee. En ik geloof haar als ze dat zegt . Dat ze niet bang is maar wij . We hebben wel het vertrouwen maar ergens hebben we ook het gevoel . Hoe lang houdt het dit lichaampje vol ze heeft al zoveel gehad . Maar als je dan ziet zoals vandaag Hoe haar wils kracht is om er iets van te maken . Moeten we er alle vertrouwen in hebben