Afscheid nemen! (dag4)

Ja en dan wordt je vanmorgen wakker, al heel vroeg, want echt slapen doe je niet. Maar eerst ben je nog wel sterk, totdat je gaat nadenken. Als je je kleine mannetje ziet en je ouders. Vreselijk wat een drama! We hadden het allemaal al zo kort mogelijk gemaakt, want anders wordt het steeds moeilijker, maar zelfs Tessa brak en moest huilen. Vreselijk, ons kleine meisje, die zo verdrietig is. Het scheurt je helemaal doormidden, en dan ons mannetje! Wat erg, wat erg, dit gaat je door merg en been! Je voelt je zo verdrietig, zo verscheurd door emoties, dat het gewoon niet te beschrijven is. Maar goed dan moeten we weer door tot de orde van de dag en moeten we gaan. Papa heeft ons weggebracht en samen met Freddie heeft hij de spullen zolang in het Ronald Mac Donald huis gezet. Daarna heeft hij ons afgezet in het grote ziekenhuis, want daar moest Tessa naar de oogarts. Dat duurde allemaal behoorlijk lang en daarna moesten we snel naar het kinderziekenhuis lopen en naar de afdeling, eenmaal daar, moesten we meteen weer door naar het volgende onderzoek. Toen dat klaar was, hadden we even rust en vanmiddag moesten we weer naar het grote ziekenhuis voor weer een onderzoek. Tegen drie uur waren we op de kamer en was Tessa eindelijk klaar. Helaas stond daar weer wat te wachten, want ze moest nog aangeprikt worden voor de bloedtransfusie. Helaas ging dit niet helemaal goed, twee keer ging het fout en gelukkig ging het voor de derde keer goed, maar ditmaal wel door een andere. Maar goed Tessa was wel teleurgesteld en verdrietig. Na het avondeten kwam er ook nog de artsen om het protocol door te nemen. Dit moet allemaal, maar eigenlijk wil je dit allemaal helemaal niet weten. Al Tessa's kansen en alle bijwerkingen en medicijnen. Vreselijk! Nou ja dit was onze eerste dag hier, een onrustige, moeilijke dag. Hopelijk wordt het iedere dag iets beter! Oh ja en dan kwam vanavond ook nog de tandarts langs, maar gelukkig was alles goed.  Morgen staat er ook weer heel wat op programma. Maar hierover morgen weer meer, want het is steeds zoveel.