Weer een zware nacht (dag 8)

Gisteravond hadden we eigenlijk goede hoop dat het goed zou blijven gaan. Helaas was anders het geval. Tegen 22.00 uur begon Tessa erg misselijk te worden en moest ze veel spugen en ja hoor ook de sonde er weer uit. Toen kreeg ze ook lichte koorts en een lage bloeddruk, maar waarschijnlijk kwam dit doordat ze op haar zij laag. Later leek het goed te gaan, maar tegen 2.30 werd ze wakker om te plassen en ze had hele erge dorst. En ja hoor weer hele hoge koorts 40.2. Ze had ook lage bloeddruk en een hoge hartslag. Ze kreeg meteen paracetamol en anti reactie medicijn en weer extra vocht. Tegen 5.30 krabbelde ze weer een beetje op en toen is ze ook weer even in slaap gevallen. Dus het was weer een rumoerige nacht met artsen en zusters rondom het bed. Maar nu voelt ze zich redelijk. Wel is haar hb aardig gezakt, dus krijgt ze straks nog bloed toegediend en vanmiddag komt onze andere kanjer, samen met pa en ma. Eindelijk heerlijk om ze weer effe te zien, want het is allemaal wel heftig. 's Avond zijn we natuurlijk gescheiden en het valt allemaal niet mee als je daar zo alleen in het Ronald Mac Donald huis ligt en dan eigenlijk ook nog hoort dat het allemaal niet zo heel erg lekker gaat. Maar ja het is maar goed dat er zulke huizen zijn, want je moet er niet aan denken dat je dan thuis zou zitten!!
Zo en nu is het dan alweer avond en zijn Mark, pa en ma alweer naar huis. Wat heerlijk om ze bij je te hebben, maar oh wat moeilijk om ze weer te laten gaan!! Eigenlijk wil je ze de hele tijd om je heen hebben, want in zo'n moeilijke periode in je leven wil je je naasten graag dichtbij je hebben. Onze kerel die volgende week een grote stap in zijn leven gaat maken en wij het allemaal toch van een afstand moeten bekijken. Lieve pa en ma wat zijn wij blij met jullie, jullie vangen hem zo goed op, hij voelt zich zo fijn bij jullie en zijn leventje kan tenminste gewoon doorgaan!! Dat geeft ons aan de ene kant heel veel rust, natuurlijk willen wij erbij zijn, maar nu kunnen wij ons richten op Tessa en hopelijk naar een heel aantal weken mogen we weer samen in dat leventje zijn. Wat kan het leven soms toch vreselijk oneerlijk zijn en wat kun je dan vreselijk ellendig en verdrietig voelen!! Vreselijk. Maar goed nu nog weer even over Tessa, het gaat vanmiddag redelijk met haar, wel is ze erg stilletjes en moe. Vanavond krijgt ze ook nog twee zakken bloed en als het goed is nog een plasmedicatie, want ze houdt nog heel erg veel vocht vast. Hopelijk gaat het verder vannacht goed en kan ze dan weer eens een nachtje goed doorslapen, maar dat is nog effe afwachten!!

 

 

Onze grote kanjer