donderdag 28 april 2016

De eerste keer weer naar Groningen.

Vanmorgen moesten we weer voor de eerste keer naar Groningen. Dit vonden we behoorlijk spannend, niet omdat we weer naar een ander ziekenhuis moesten, maar omdat Tessa toch al een week aan het kwakkelen is. Dit maakte ons erg onzeker. Vorige week werd Tessa erg verkouden en had ze een dag hoge koorts en sinds gisteren weer. Ook weer erg verkouden en hoge koorts. Ja en aangezien ze zo ook de vorige keer begon, is dit voor ons niet echt prettig. Verder mogen we echt niet klagen, want ze doet het hartstikke goed verder. De laatste keer dat we in Utrecht waren, was de arts erg tevreden en mocht ze zelfs beginnen met inentingen. Maar hierdoor kan ze dus nu ook verkouden worden en zich niet lekker voelen. Maar toch gaat Tessa gewoon door. Ze is zelfs weer begonnen met naar school toe te gaan en dat probeert ze ook goed op te bouwen. Dus wat dat betreft hobbelt het hier lekker door. Maar soms is het ook heel erg moeilijk. Vooral als ze dus echt niet lekker is, is het extra moeilijk. Dan komt de angst dubbel en dwars terug. En dan vinden we het heel erg moeilijk om vertrouwen te hebben/krijgen in haar lichaam en weer vertrouwen te vinden in de toekomst. Maar vandaag werden we dus in Groningen verwacht. Eerst zouden we vrijdag moeten, maar Dr. Peek en Edith wilde alle tijd voor ons en dus moesten we vandaag. Wat heerlijk vertrouwd weer in ons (eigen)ziekenhuis. Weer bekende artsen en zusters. We hebben een heel fijn gesprek gehad en dat stelde ons gelukkig samen met de bloedwaarden weer gerust. Wel heeft Tessa hele hoge ontstekingswaarden, dus daarom krijgt ze toch voor de zekerheid een antibiotica kuur. Hopelijk knapt ze dan ook een beetje op. Want een maandag is deze kanjer jarig en wordt ze 14 jaar. Deze dag zal best moeilijk zijn, maar we zijn vooral dankbaar dat we deze dag mogen vieren en dat ze nog in ons midden is. Hier zijn we ook heel dankbaar voor, want we hebben met heel veel scenario's rekening gehouden, maar met deze toch niet. Maar gelukkig is ze nog steeds bij ons en gaan we zondag haar verjaardag heerlijk vieren, want die hebben we al veel te vaak in ziekenhuis moeten vieren. Over vier weken moeten we weer naar Utrecht.