Vakantie

Vorige week maandag zijn wij op vakantie gegaan. De kids zijn al op vrijdag naar opa en oma gegaan op de camping. Wij zijn op maandagavond gekomen, nou dat hebben we geweten. Nadat we natuurlijk heerlijk weer hadden gehad, kregen wij meteen de eerste nacht noodweer. Nou fijne vakantie. Helaas was het de dag erna nog niet veel beter en begon de vakantie slecht, want het was al niet een hele geweldige camping, maar goed dat terzijde. Helaas kom je er dan achter wat Tessa allemaal niet kan, en wij vonden dat Tessa steeds slechter begon te lopen. Ja en iedereen zegt kijk naar de leuke en goede dingen, maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Als een kind van 11 jaar zo afhankelijk is van haar ouders en niets kan zoals Mark, is dat toch echt heel erg moeilijk, want in een vakantie moet je kunnen spelen en doen waar je zin in hebt, maar Tessa kan alleen maar bij de tent zitten of met ons mee en als ze wat kan of wil is het maar even, want daarna is ze bekaf. Na een week op de camping moesten we naar het ziekenhuis, gelukkig kwamen pa en ma voor mark, want wij gingen om half acht weg en reden om half zes de camping weer op. Tessa zou de zware week weer hebben, maar toen ze in het ziekenhuis hoorde dat Tessa zo last had van haar been, moest ze toch maar voor de zekerheid een foto maken en ja hoor een breuk, dus dat betekende gips van de voet tot aan de lies. Nou zeg maar dag tegen de vakantie. We hebben pa en ma gebeld en die hebben alles maar ingepakt en 's avond zijn we maar naar huis gegaan, want wat kun je doen met je hele been in het gips. Ook mag Tessa deze week geen dexa hebben, want die zorgt voor de ernstige botontkalking, dus dit is allemaal erg moeilijk en dubbel, want nee je wil geen breuken of andere nare dingen, maar wat je zeker niet wil is dat de kanker terug komt en dan maakt een keer geen dexa niet zo heel veel uit, maar ja hoe nu verder is allemaal nog even afwachten. De artsen gaan nog om tafel en volgende week dinsdag horen we als het goed is meer. Dus ja wat moet je doen, een ding kan ik je wel vertellen, slapen zit er niet meer bij. We dachten dat het allemaal weer even iets rustiger was, natuurlijk is het zwaar, maar nu heb je weer zorgen, heel veel zorgen. En je dacht even tot rust te komen op vakantie, maar helaas ook dit wordt ons niet gegund. Thuis ga je natuurlijk gewoon weer door met alles, want ja de was is er weer gewoon en het huis en buiten moet ook allemaal weer gebeuren, dus helaas weg vakantie. Ook moesten we meteen de fysio inschakelen, want ja de andere spieren moeten sterk zijn. Dus de kalender staat weer gewoon vol met afspraken. We hadden gehoopt om even tot rust te komen met ons vieren, maar dat is helaas uitgelopen op een fiasco!! Nog twee weken en dan begint alles nog meer en ik heb het gevoel dat ik nog moeier ben dan voordat we vakantie kregen. Hopelijk kunnen we deze week nog wat leuks doen, want volgende week dinsdag zijn we de hele dag in Groningen en krijgt Tessa ook nog een lumbaalpunctie, dus dat betekend ook nog eens 24 uur plat!!! Weet je wat het moeilijkst is, je gunt je kinderen een fijne vakantie en dat ook zij naar 6 weken leuke verhalen hebben, maar helaas kunnen wij die niet geven en dat is moeilijk als ouders zijnde.